Herdenking Wereldoorlog I

Een belevenis om nooit te vergeten

Enkele maanden geleden kreeg ik van Sofie Hedebouw  (lid van het oudercomité en werkzaam voor de Provincie West-Vlaanderen) de vraag toegespeeld of ik het zag zitten om met een delegatie van een 12-tal leerlingen de herdenking van het jubileum van 100 jaar Wapenstilstand bij te wonen in Brussel.

Onze school zou de provincie West-Vlaanderen mogen vertegenwoordigen. 

Uiteraard beslisten we volmondig om hierop in te gaan. De namen van de leerlingen die meemochten, werden bepaald door de onschuldige "kinder"-hand van meester Jan.

Zondagmorgen 11/11 moesten we dan ook vroeg uit de veren want de trein  van 7.29 naar Brussel Centraal diende gehaald te worden.

Na een korte wandeltocht kwamen we aan het Federaal Parlement waar we na een grondige controle door de metaaldetectoren mochten (de beveiliging hield ons met argusogen in de gaten).

Een supervriendelijke mevrouw gidste ons door de vele gangen naar een deugddoende warme chocolademelk. Ondertussen was Floris als uit onze groep weggeplukt omdat hij zich moest voorbereiden op de bloemenhulde.

Rond kwart voor 10 stapten we via de Koningsstraat richting Congreskolom met daar bovenop het standbeeld van koning Leopold I. Op 11 november 1922 kwam aan de voet van de Congreskolom het Graf van de Onbekende Soldaat, met de eeuwig brandende vlam.  

In 1922 werd er op vijf verschillende militaire begraafplaatsen een doodskist opgegraven van een gesneuvelde Belgische militair van wie de naam en de militaire graad onbekend waren. Op die begraafplaatsen waren militairen begraven die gesneuveld waren tijdens de Eerste Wereldoorlog bij gevechten in Antwerpen, Luik, Namen, aan het IJzerfront en in de zone van het bevrijdingsoffensief in Vlaanderen. De vijf lijkkisten werden overgebracht en opgebaard in het spoorwegstation van Brugge.

Op 10 november 1922 werd de Bruggeling en oorlogsinvalide (hij was blind uit de strijd gekomen) Raymond Haesebrouck naar het station gebracht. Generaal Vincent Joseph Ghislain de Longueville vroeg aan de veteraan om een van de vijf kisten aan te duiden. Haesebrouck koos de vierde kist. Vanaf dan was die het symbool voor al diegenen die zich opofferden voor het Belgische Vaderland en begraven liggen onder een naamloos kruis. De overige kisten werden herbegraven op het militair kerkhof van Brugge.

Op deze plaats vond de plechtigheid plaats waarbij de koning en de koningin aanwezig waren.

Indrukwekkend, om nooit te vergeten want je maakt het maar 1 keer in je leven mee om hier aan deel te nemen.

De optocht van de oorlogsveteranen roept heel veel respect van ons op. Alsook de veelzeggende boodschap van onze koning. Na de bloemenhulde van allerlei prominenten en de kinderen van elke provincie met onze Floris erbij het loslaten van de vredesduiven kregen we de kans om zelf een roos neer te leggen aan de voet van het monument.

Na deze ingetogen en memorabele viering keerden we terug naar het Federaal Parlement waar we konden genieten van een lekkere broodjeslunch.

De namiddag werd gevuld met een evocatie over WO I door studenten van Vives Torhout, een  voordracht over "Kinderen tijdens de oorlog" en konden de kinderen vragen stellen aan een oorlogsveteraan.

De activiteiten werden afgesloten met een carrouselschrijfgesprek waarbij de kinderen een eigen mening, gevoel over een idee of gedachte i.v.m. vrede en oorlog mochten uiten. En ... niet te vergeten het heerlijk stukje brownie dat de kinderen onder de neus geschoven kregen.

Moe maar voldaan en zeker met het idee van "DIT VERGEET IK NOOIT"  stapten we d trein op richting Loppem.

Hieronder vind je nog een impressie van onze supertoffe en onvergetelijke dag.
De afwezigen hadden ongelijk.